Ik was net bij Margreet op bezoek, en zag half verscholen in de kast als in een heilig hoekje.... een foto van een oude chique vrouw. De foto was gemaakt door de fotograaf alsof deze haar penseelde haast aaide op doek. De vrouw werd gekoesterd dat zag je zo. Vanuit al haar mooie kleuren en wikkels om haar heen aanschouwde ze de wereld. Kwetsbaarheid en rust tegelijkertijd straalde ze . Gekromd met gevouwen handen in haar schoot herkende ik Margreet. Haar heldere aanschouwing heb ik over kunnen brengen op mijn doek. Tegelijkertijd werd deze vrouw iemand anders dan ze was al groeiend in kleur onder mijn handen. Ik hoorde haar bijna protesteren ... dit ben ik niet. Margreet mijn kind doe iets. Nee Margareta je bent t niet, je dochter hoeft er niks aan te doen. N stukje slechtsheb ik over kunnen brengen. De koestering, liefde en band die er tussen jullie was is in de foto achtergebleven. En jij jouw wezen is in hun harten gevlogen van hen die er nog zijn, jouw nazaten. Zij leven jou voort in wie zij zijn. En dat Margareta is wat we allemaal gemeenschappelijk hebben. We zijn verbonden met wie voor ons kwam. En leven hen in ons voort.

lekker geschilderd gisteravond

eindelijk weer eens zelf geschilderd zomaar

Zomaar lekker schilderen puur om te schilderen. Verf voelen, mengen laten slierten over t doek, schrapen,glazig, smeren, druipen, mengen,knallen,kijken. Spanning af laten vloeien. Morgen toon ik t resultaat. Vanavond bleef ik na t fotograferen van de afbeelding maar doorgaan met verf toevoegen. Wat zwaar donkerblauw, een lijn als alternatief voor zwart maar dan dieper en zachter. Als mooi contrast ook tegenover geel en goud en valig wit. Wordt het een vlak of kies ik meer voor lijnen...? De foto kan ik beter maken bij daglicht. Dabn zijn de kleuren meer zoals ze werkelijk zijn.

Ik wil zo graag met jou schilderen

Ik wil zo graag met jou schilderen zei ik tegen de oude keramist. Althans ik schreef het op een papiertje. Hij is stokdoof en dat is nu zijn wijze van communiceren geworden, schrijven. Want zijn stemgeluid is ook nauwelijks nog geluid te noemen. Hij keek op tegen de operatie die voor hem lag op dat moment. Aan zijn oog. en wat voor betere afleiding kan je een oude kunstenaar geven dan een beetje met een wat jongere en goed ziende kunstenaar samen wat te schilderen? Zijn reactie was een kleine schets op t kladblok wat ik direct overnam op t doek en dan dus vergroot. Praten zonder woorden! Rood was de juiste kleur voor de fantasiedraak die hij schetste. Hij knikte toen ik hem die kleur liet zien. Daarop antwoordde hij met geel in een bol. Waarop ik groen toevoegde. Zo communiceerden we een tijdje met elkaar zonder enige beperking. Tot helaas de taxi stopte die de beste man naar het ziekenhuis deed vervoeren. Ons schildergenot werd beëindigd!

zin in schilderen

Onlangs begeleidde ik bij een groep mensen in de maatschappelijke opvang. Dagopvang van Iriszorg.
Een van de deelnemers was een oude keramist. Ik zag hem kijken naar een ander die wat aan t schilderen was en bood hem t schilderen aan. Hij ging daar op in. Eenmaal aan de slag bibberden zijn handen. De energie ontbrak hem verder te gaan.. Ik bood hem aan zijn handen te zijn. Meekijkend naar het beeld wat onder zijn handen ontstond stelde ik voor; geef maar aan waar je welke kleur wil hebben, dan schilder ik t daar op die plekken voor je. Daar ging hij op in. Al schilderend voelde ik de verf , het doek , de kwast en vond dat heerlijk. Het ging me niet om het resultaat slechts om t doen en ervaren , het voelen en zien. Ineens kreeg ik zoveel zin om zo te schilderen. gewoon thuis een simpel stilleven opzetten en spelen met kleur, verf en vorm. En hopelijk het doel, het resultaat loslaten. net zo als een kind lekker spelen met verf. Laat ik er maar eens tijd voor maken. meditatie in optima forma als ik tenminste slechts schilder om te schilderen.
En de oude man? na enige tijd ging hij verder waar ik gebleven was.

foto's afgelopen vrijdag zorgatelier

ecoline

Vanochtend was een groot experiment voor deelnemers op t zorg atelier met Ecoline.
Waskrijt werd te ingewikkeld voor het moment. Ecoline geeft ook veel toevallige verrassingen en kan uitgebreid mee gespeeld worden. Impressies...

Vrijdag atelier peins, peins

Aanstaande vrijdag ga ik weer een dag met mensen aan de slag in t atelier. Vandaag en morgen heb ik drukke dagen. Nu ben ik aan t peinzen over wat te doen vrijdag. Wens van bezoekers is encaustic schilderen oftewel waskrijt schilderen. ooit heb ik wel n's zoiets gedaan op een oude technieken cursus in Italië. Wanneer ik nu op internet zoek kom ik allerlei vaags en ingewikkelds tegen. Een föhn en papier en krijt zouden moeten kunnen volstaan meen ik. Maar welk papier ook alweer?
Tja moet ik toch even uit zien te vinden voor we ermee aan de slag kunnen. Verder dacht ik zelf aan inkaderen van eerder gemaakte tekeningen. Het stukje wat je t mooist vind. En dan een nieuwe tekening maken vanuit dat kader. Ik peins nog maar even verder. Tips zijn welkom. Vrijdag laat ik de resultaten van de dan duidelijk geformuleerde opdracht en uitwerking zien.

fruitstilleven van m.

foto's

Vandaag zijn we in t novazorg atelier van start gegaan met een fruit stilleven. Het bleek een moeilijke opdracht voor de meerderheid. Toen ik zelf eens ging proberen had ik er ook opnieuw moeite mee. Wat was dan wel die opdracht? Je kan een ding vanaf de buitenkant tekenen met een lijn die je trekt. dat zijn de meesten van ons gewend. In plaats daarvan kan je ook uitgaan van de binnenkant. Je gaat uit van het volume, het vulsel. Je begint met de 'prop' die zich uitbreid naar buiten. Het ene is heel erg tekenen vanuit de lijn dus. Het andere is meer schilderen. Een zeer goed gelukte opdracht was van de hand van M. Kijk maar eens naar het volgende bericht. fruit stilleven van M.

Welkom op mijn haringkunstblog!

Al mijn ideeën, gedachtes, gevoelens en daden rondom beeld en t maken of helpen maken van beelden kortom alles rondom de kunst en fotografie tak van Haringkunst valt te genieten op dit Blog.

Gisteren heb ik glimmende donkerrode appels, paars doffe pruimen, een gifgroene limoen, felgroene uitgezakte ronde peren en kronkelige komkommers verzameld bij de Turkse winkel. Met als doel morgen een stilleven te vormen voor de Nova zorg atelier groep. Zij mogen dan uit tijdschriften scheuren en knippen en uiteindelijk plakken om de vormen die ze in t stilleven zien tot vormen op papier te krijgen. Daarna gaan we wellicht de boel verorberen. Morgenavond zal ik de foto's op de weblog plaatsen!
Nu nog even aan de slag met oude tijdschriften uitzoeken voor het scheuren en knippen en plakken.